Avukat

Çırak koşarak bahçe sahibi adama gelmiş.
--bostan'a bir öküz le bir avukat girdi ne yapayım?
demiş. Bostancı cevap vermiş.
--öküzü bırak, avukatı kovala.öküz en fazla mahsulü yer,avukat tüm bahçeyi elimizden alır.

Diyojen

Büyük İskenderun, Diyojen'ı mezarlıkta kemikleri karıştırırken görür. Ne yaptığını sordugunda şu cevabı alır.
--Babanızın kemiklerini arıyorum. Ama hangisi babanıza, hangisi köleler ait belli olmuyor.

Yalan

Sanat dostları birliği toplantısında, Behçet Kemal Çağlar,  konuşuyor.
--Bugün  konu olarak Yahya Kemal Beyatlı 'nın "yalan'a methiye" isimli şiiri üzerinde duracağız. Herkes şiiri biliyor Di mi?
Herkes olumlu bir şekilde başını sallayınca, konuşmasını sürdürür.
--tam da konusunu bulmuşum.  Çünkü, Yahya Kemal'in böyle bir şiiri yoktur.

köpek

Fuzuli ve Ruhi devrin padişahının sarayında bir davete icabet etmişler. Eften püften şeylerle kopmayacak dostlukların adamı olan bu iki arkadaş cennetten bi köşevari sarayın muhteşem güzel bahçesinde dolaşırlarken; Şair Ruhi'nin aklına muziplik gelmiş;

Ruhi :

Ya Fuzuli dostum şu cennet gibi bahçenin şu güzel çiçeklerin içinde şu gözalıcı işlemeli duvarların dibindeki köpeği görüyormusun?

Fuzuli :

Görüyorum ya Ruhi ?!

Ruhi :

İşte o köpek bu sarayda fuzuli !!!

atılan taşı tekrar gediğine koymak için bir an düşündükten sonra;

Fuzuli :

Doğru söylersin ya Ruhi...

Bas kuyruğuna çıksın ruhi !!!

İLETİ

11. yüzyılda halep prensine* bağlı antakya valisinin sekreteri, iki müslüman gemisinin tüm mürettebatıyla battığını efendisi adına prense şu şekilde iletmiştir;

esirgeyen ve bağışlayan allah adına. allah prense kuvvet versin ki iki kayık, yani iki gemi, girdap, yani dalgalar yüzünden, devrildi, yani battı ve herkes kayboldu, yani öldü.

halep prensi valisini şu şekilde yanıtlamış;

mektubun bize geldi, yani ulaştı ve biz onu anladık, yani okuduk. sekreterini döv, yani ona vur ve yerine başkasını getir, yani onu kov. çünkü o ahmak, yani aptaldır. hoşçakal, yani mektup bitti.

şiir aşkı ve keçi

17. yüzyıl divan şairlerinden Nabi'yi hapse atmışlardı. Şair zindanda bile şiir okuyordu. Ve ne zaman ağzından dizeler dökülmeye başlasa, mahkumlardan biri ağlamaya başlıyordu. Bu durum Nabi'nin hoşuna gidiyordu tabii. Demek ki okuduğu şiirler, ağlatacak kadar etkiliyordu insanı.
Bir gün dayanamayıp sordu:
- Baba, ben şiir okurken niye ağlıyorsun?
Mahkum, önce çekindi. Ama Nabi'nin ısrarları
karşısında çaresiz kaldı.
- Ben memlekette çobandım, dedi. Sürümde çok sevdiğim bir de keçim vardı. Sen şiir okurken, sakalın titremeye başlayınca, aklıma keçim geliyor da..

CAN SIKINTISI

    Ali Ekrem Bolayır, babası Namık Kemal'den bir mektup alır. Oldukça kısadır mektup:
"Ekremciğim, ne yapacağımı bilemediğimden sana mektup yazıyorum. Ne yazacağımı bilemediğimden de sözlerime son veriyorum.
Gözlerinden öperim..

gavur- müslüman

18. yüzyıl divan şairlerinden Keçecizade İzzet Mola bir tanıdığının yalısına misafir gitmişti. Yalıda başka misafirler de vardı. Bir ara iki kayıkla Fenerli Rum zenginlerinden Hançerli Bey denizden geçiyordu. Hançerli Bey, Arapça, Türkçe ve Farsça'ya Rumca kadar hakim, kültürlü bir adamdı. O sırada misafirler arasında bulunan hoca kılıklı, cehaletiyle tanınmı§ biri ortaya laf attı: 

- Süphanallah. Şu Hıristiyan zat, Arapça bilirmiş, Acemce bilirmiş, tefsirden anlarmış, diyorlar. Nasıl oluyor da, bunca bilgisiyle Müslüman olmuyor? 

Dilini tutmasını pek beceremeyen Keçecizade hemen atıldı: 

- A efendi, ya siz bu kadar cahilliğinizle niçin gavur olmuyorsunuz?