Nurullah Ataç, Faruk Nafız Çamlıbel'den on beş lira borç almış ve ödememişti. Ne zaman gazetelerde şiirle, şairlerle ilgili bir anket açılsa Çamlıbel hemen Ataç'tan borcunu istetir, böylelikle de aleyhinde bir şey söylemesini engellerdi.
Bir gün arkadaşlarıyla otururken söz yine bu borçtan açılınca Çamlıbel bir "ah" çekti: .
- Keşke o zaman benden yüz elli lira isteseydi. On beş lira yüzünden aleyhimde söz söylemiyor, belki o zaman lehimde bile konuurdu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder