SOL'UN DEĞİŞMEZ RAHATLIĞI

1931 yılı bir kış gecesi dört komünist Nazi tehlikesine karşı toplanmışalardır. Albert şöyle der: ‘Nasyonal Sosyalistler Almanya gibi kültürlü ve gelişmiş bir ülkede asla iktidar olamazlar. Alman halkı asla böylesi barbar bir topluluğa iktidarı teslim etmez’. Bruno daha da rahattır ‘Naziler iktidara gelseler bile uzun süre tutunamazlar ki, bariz cahillikleriyle ülkeyi idare edecek birikime sahip değiller. İki seneye kalmaz yıkılıp giderler”. Aralarında en rahatı ise Claus’tur. ‘Nazilerin iktidarı almaları aslında daha iyi, zira bu durumda çelişkiler artacak, işçiler gerçekleri görecek ve bu da daha güçlü bir anti faşist bilinç oluşturacak! Yaşamın diyalektiği bazen böyle çalışır’. Dietrich sessiz kalır hiç birine hak vermemekle birlikte, kafası karışmıştır ve ne diyeceğini bilemez. Üç sene sonra dört arkadaş Dachau temerküz kampında yine yan yana gelmiş, kurşuna dizilmeyi beklerlen Diterich arkadaşlarına dönerek ‘Gördünüz mü ....in diyalektiğini’ der.