“Nenomun bağları, bahçeleri, bostanları ne oldu biliyor musunuz? Hepsi tapulu olduğu halde nedense köylülere kaldı. Bir keresinde Piran’a (Dicle’ye) bir taziye için gittiğimde, köylülerden biri, ‘Gel sana nenenin bağlarında üzüm yedireyim’ dedi.
‘Peki, şimdi bu bağlar kimindir’ diye sordum.
Verilen cevap alaycıydı: ‘Tabii ki şimdi benimdir!’
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder