CEVAT KURTULUŞ

‘’1990’da Hiçbir Gece’de, orta yaş eşiğindeki bir sinema yıldızının yalnızlık serüvenini  işlemeye çalışıyordum.Star, bir sahnede Cevat Kurtuluş’la karşılaşacak, Cevat Kurtuluş kırık dökük bir diyalog silsilesi içinde Hülya Koçyiğit’e Yeşilçam’ın tadı tuzu kalmadığını söyleyecekti. Önermediğim halde, “Eski günler birer hayal oldu...” derken ağladı Cevat Kurtuluş. Bir film sahnesi miydi, kendisinden daima yeteneği altında sululuklar, gülünçlükler talep edilmiş bir aktörün sahici gözyaşları mıydı bilemedim?’’  Üstün yetenekli bir sanatkâr olarak dünya  çapında bir yeteneğe sahip olması sinemada konumlandırılan yerinin ‘şapsal garson’ ve ‘aptal uşak’tan öteye gidememesini engelleyemeyecekti maalesef. Selim İleri (Karekter oyuncuları'nın anısına..)