Bir Diyarbekirli Fiskaya’nın başında ellerini havaya açarak dua eder.
''Ey Huda-yê mezin bana iş ver, aş ver, para ver, fakirem, dertmendem, biçareyem. Senin dergahına gelmişem, sana sığınmışem…''
Biraz sonra fırtına kopar kendisini aşağıda kumlar içinde yara ve bereli halde bulur. Ayağa kalkar ve derki:
“Ê vermisen virmisen, niye itelisen. ŞAKİR DİCLEHAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder