TELE-İŞLETME

“ telefonların yeni yaygınlaştığı dönemde telefonla işletme olayları artmıştı.Bizim telefona da bir küçük kız dadanmıştı. Sanki biliyormuş gibi tam akşam yemeğine oturduğumuz zaman bizim telefon çalıyor. Bizimkiler ya bir şeyler konuşuyorlar, ya kızıp kapatıyorlar. Bir kez de ben açtım. Çok şımarık bir küçük kız, bilmiş bilmiş konuşuyor, arkadan da hanım gülmeleri geliyor. Ertesi akşam da yine ben açtım, ‘Buyurun’ dedim. Küçük kız ‘Siz kimsiniz?’ diye sordu. ‘Ben senin gerçek babanım, yavrum.’ dedim. Ufaklık ‘Babacığım, babacığım’ diye konuşmaya başladı. Arkadan birtakım sesler geldi. Küçük kız ‘Benim gerçek babammış!’ diye açıkladı. Telefon şak diye kapanıverdi. Kapanış o kapanış.” (s. 337-338 MUHARREM DAYANÇ)